Voor vandaag een angstaanjagende speculatieve thriller. Een verhaal met overtuigende karakters, waarin grote thema�s verwerkt zijn als liefde, dood, alchemie en de kracht van de menselijke geest om te transformeren en boven de realiteit uit te stijgen.

�Het Uur van de Heks� � Natasha Mostert � 2008

Gabriel Blackstone is een coole, typisch eenentwintigste-eeuwse computerhacker in Londen met een uniek talent. Hij is in staat mensen van een afstand te doorgronden omdat hij hun gedachten kan lezen. Maar hij doet dat alleen met de grootste terughoudendheid � tot dat hij wordt benaderd door een ex-geliefde die hem smeekt haar stiefzoon te vinden, die enkele maanden geleden in het gezelschap van twee zussen is gezien. En dus brengt Gabriel een bezoek aan het Monk House in Chelsea, een plaats waar de tijd lijkt stil te staan. De woonkamer is vol rozengeur, Afrikaanse maskers hangen in rijen aan de muren, en overal domineert een mysterieus symbool van een kruis met cirkel. Terwijl de hondsdagen van de zomer veranderen in een kille winter raakt Gabriel steeds meer in de ban van het huis en diens eigenaars, de beeldschone, raadselachtige gezusters Monk. Maar een van hen is een moordenares die tot elke prijs een huiveringwekkend geheim wil beschermen dat zo oud is als de tijd�

�Hij was tot rust gekomen, zijn brein vertoonde geen gelijkenis meer met een bloedrode bloem. Langzaam deed hij zijn ogen open. Boven zijn hoofd een zwarte hemel vol schitterende sterren. Een zwangere maan, gevangen in de wijd uitwaaierende takken van een boom. Hij besefte vaag dat hij in het water lag, drijvend op zijn rug. Een zwembad. Af en toe bewoog hij zijn benen en handen om niet kopje-onder te gaan. Maar het waren instinctieve bewegingen, waarvan hij zich nauwelijks bewust was. De klanken van een viool zweefden door de nacht naar hem toe. Ze kwamen uit het huis, dat rechts van hem groots en duister omhoog rees. De ramen waren donker, er scheen geen licht door de kleine glas-in-lood ruitjes. De hoge muren helden naar voren en het puntdak leek volkomen uit het lood te staan. Zijn gedachten waren warrig en zijn schedel was week van de pijn die als een kwaadaardige zon in zijn hersens was gespat. Maar toen hij naar het huis keek, kon hij zich nog steeds herinneren wat er verscholen zat achter die dikke muren. Hoe kon het ook anders. Hij had dat huis maandenlang verkend met de passie van een man die het lichaam verkent van een geliefde die hij te lang heeft moeten missen. Hij was door de kronkelende gangen gelopen, had de wenteltrappen beklommen en was de betoverende vertrekken en ruimtes binnengegaan. Het was er allemaal nog� tot in de kleinste details opgesloten in zijn beschadigde hersenen.�

Zie ook http://www.natashamostert.com/