Beldaran's Leestips
Beldaran geeft op
Ezzulia
en Pure
Fantasy wekelijks een leestip.
- Beldaran [21-09-2012]
Voor vandaag koos ik de meest recente uitgave van een van mijn favoriete Duitse
auteurs. Het is een Urban Dark Fantasy Roman. En al is het een afgerond verhaal,
het slot biedt de mogelijkheid voor een vervolg.
‘Oneiros dodelijke vloek’ –
Markus Heitz - 2012
Konstantin is een zogenaamde Doodslaper, een onsterfelijke, maar geniet niet de
voordelen die het eeuwige leven met zich meebrengt. Als ieder ander kan hij ziek
of gewond raken. Hij geneest niet sneller, is niet sterker... en hij kan
eenvoudigweg niet sterven, omdat De Dood hem niet kan zien! Maar... telkens als
Konstantin in slaap valt, geeft zijn brein een signaal af dat De Dood in staat
stelt hem op te sporen. Als dat gebeurt, gaat hij op pad en vernietigt hij alles
en iedereen in Konstantins nabije omgeving – mensen, dieren, planten – in de
hoop dat Konstantin zich deze keer onder zijn slachtoffers bevindt. Dat betekent
ook dat Konstantin nooit naast een vrouw in slaap kan vallen – binnen luttele
seconden zou De Dood een eind aan haar leven maken.
Maar Konstantin is niet de enige Doodslaper; ook zijn goede vriend Timothy, die
in opdracht van mi6 terroristen en andere bedreigingen uit de weg ruimt, is een
van hen. Samen gaan ze op zoek naar een Doodslaper die aan narcolepsie lijdt en
door zijn slaapzucht en geregelde woedeaanvallen onschuldige slachtoffers maakt.
En Konstantin heeft nog een persoonlijk doel voor ogen: hij is vastbesloten de
vloek op te heffen die hem aan De Dood bindt, zodat hij als een gewone
sterveling de rest van zijn leven kan doorbrengen in het gezelschap van de vrouw
van wie hij zielsveel houdt...
‘Konstantin keek op de klok die naast de deur aan de wand hing en die aangaf dat
het iets over negen was. Een nieuwe werkdag begon voor hem en de medewerkers van
Ars Moriendi , zijn bedrijf, dat hij ook graag met een grijns Rust Zacht BV
noemde, naar de begrafenisonderneming uit de komische griezelfilm Comedy of
Terrors met Vincent Rice, Peter Lorre en Boris Karloff. Maar met hun moorddadige
methoden had hij niets te maken. ‘Goed, aan de slag, dames en heren. Of zijn er
nog zaken onduidelijk? Ik ben vanaf overmorgen weer op reis, maar blijf
bereikbaar via de mobiele telefoon’. Alle hoofden in het kleine katoor schudden
ontkennend. De elf dames en heren pasten nauwelijks in de kamer, de meesten
moesten staan. Ze hadden gezamenlijk de weeklijst doorgenomen: een aantal gewone
begrafenissen op de lokale begraafplaatsen, twee transporten naar het
buitenland, twee begrafenissen op zee, respectievelijk in de Atlantische Oceaan
en in de Oostzee, en het schema voor de 24-uurs bereikbaarheid voor nieuwe
sterfgevallen.’
Zie ook
http://www.mahet.de/site/
|
|
|
