Om optimaal van de voor vandaag gekozen Dark Fantasy roman te kunnen genieten,
is het, ondanks, dat het om een zelfstandige (en vooralsnog laatste verhaal
gaat), zeerwel aan te raden, om de eerder uitgebrachte romans in deze “reeks”: ‘Ritus’
, ‘Sanctum’, ‘Bloedportaal’, ‘Kinderen van Judas’ en ‘Judaszoon’
eerst te lezen, en in de hier vermelde volgorde.
‘Judasdochter’ – Markus Heitz
– 2011
‘Ik heb gehoord dat doodvriezen vet aangenaam is. Is dat waar?’ Zuster Hildegard,
die juist op dat moment Emma Karkows températuur opnam, kromp ineen van schrik
toen ze de vriendelijke meisjesstem achter zich hoorde. Ze keek over haar
schouder naar de deur van de ziekenkamer, waar de dochter van de comapatiënte op
de drempel stond. Het zevenjarige meisje had haar handen in de zakken van haar
donkergrijze sweatvest gestopt en keek haar afwachtend aan.
‘Nou ja, aangenaam is anders,’ antwoordde ze en keek weer naar voren op haar
digitale klokje. Ze vond Elana een zeer eigenaardig kind, dat heel goed bij haar
tante paste. Theresia Sarkorwitch werkte als zaalwacht in het ziekenhuis en kon
met een opmerkelijke nauwkeurigheid voorspellen welke patiënt zou overlijden en
welke niet. ‘Vergeleken met verbranden vast wel.’
Zie ook
http://www.mahet.de/site/
|
|