Voor vandaag heb ik gekozen voor het tweede en dus voorlaatste, recent
uitgebrachte en zelfstandig te lezen UrbanFantsy. Hoewel het zeker aan te
bevelen is om eerst het eerste boek ‘De Ergenaam van het Zwaard’ te lezen. Naast
de nodige nieuwe karakters komen we ook een aantal karakters uit het eerste boek
‘De Erfgenaam van het Zwaard opnieuw tegen. Ook in dit tweede boek is de huidige
strijd, net als in het eerst boek, een voortzetting van een eeuwen oude
historische ‘mensen’ oorlog, maar ook het gevolg van recente gebeurtenissen uit
het eerste boek. Het derde boek ‘De Erfgenaam van de Draak’ staat gepland om
uitgebracht te worden in september.
‘De Erfgenaam van de Magiër’ –
Cinda Williams Chima - 2011
De tweede erfgenaam is klaar voor de strijd. Eerst was er Jack Swift, die in De
Erfgenaam van het Zwaard partij moest kiezen tussen de strijdende Huizen van de
Witte en de Rode Rozen. Nu is het de beurt aan de zestienjarige Seph McCauley,
een jongen die al jaren van de ene exclusieve priveschool naar de andere wordt
gestuurd, vanwege de ongelukjes die hij veroorzaakt. Ongelukjes die steeds vaker
voorkomen en veroorzaakt worden door zijn onervarenheid als magiër. Als Seph
tijdens een feestje een vreselijke brand veroorzaakt, wordt hij naar de Havens
gestuurd, een afgelegen school waar in het geheim magiers worden opgeleid. De
schooldirecteur, Gregory Leicester, belooft Seph te trainen in magie op
voorwaarde dat hij zich aansluit bij een bijzondere orde van magiërs, de alumni.
Maar er schuilt een addertje onder het gras. Leicester is namelijk van plan Seph
te gebruiken voor zijn eigen doeleinden. En voor Seph het beseft is hij verzeild
geraakt in een oorlog tussen magiërs! Gelukkig zijn Jack Swift en Ellen
Stephenson er ook nog. En, een machtige bondgenoot, de geheimzinnige magiër en
allesweter Leander Hastings...
‘Het doel was een vervallen gebouw van drie verdiepingen in een deel van Londen
dat nog niet was ontdekt als nieuwe yuppenbuurt. De omliggende straten waren
ontdaan van mensen en verkeer en het smerige troittoir lag te zweten in de
benauwde lucht. Over de zwartberoete bakstenen lagen magische barrières,
prachtig, als gesponnen glas. Het hadden kunstwerken van ijs kunnen zijn, als
gesponnen glas. Het hadden kunstwerken van ijs kunnen zijn of een
sprookjeskasteel dat al het kwaad erbinnenin omhulde. Eindelijk was de Draak
lang genoeg online geweest om hem te kunnen traceren. Waarschijnlijk had hij
gedacht dat het veilig was om heel diep in de nacht, of beter gezegd in de
allereerste uren van de ochtend, online te gaan.’
Zie ook
http://www.cindachima.com/
|
|