Beldaran's Leestips
Beldaran geeft op
Ezzulia
en Pure
Fantasy wekelijks een leestip.
- Beldaran [20-05-2011]
Voor vandaag heb ik gekozen voor een Dark Urban Fantasy met litteraire
kwaliteit, maar daar heb je met het lezen geen “last” van. Hoewel het verhaal
zich voornamelijk in het hier en nu afspeelt, neemt het je af en toe ook een
paar honderd jaar mee terug in de tijd. Het is o.a. een tragisch en een ietwat
“dierlijk” liefdesverhaal, daarnaast is het ook gewelddadig, maar ook rijk aan
verassingen.
‘De Laatste Weerwolf’ – Glen Duncan – 2011
Jacob Marlowe is zijn levenslust kwijt. Hij is de laatste van zijn soort. Hij
wordt gekweld door zijn verleden, door eeuwen van decadentie en losbandigheid en
door de eisen van zijn maanzieke honger. Zijn vijanden maken jacht op hem,
vastbesloten hem te doden. Jack wil niet langer op de vlucht zijn en besluit
zich tijdens de eerstvolgende volle maan over te geven. Maar wanneer hij de
dagen tot zijn zelfgekozen dood aan het aftellen is, zorgt een onverwachte
ontmoeting ervoor dat het leven weer veel waard wordt. gevaarlijk veel.
'Het is bevestigd,’ zei Harley. ‘Ze hebben die uit Berlijn twee nachten geleden
gedood. Jij bent de laatste.’ Toen, na een korte stilte: ‘Het spijt me.’ Dat was
gisteravond. We bevonden ons in de biibliotheek op de bovenverdieping van zijn
huis in Earl’s Court. Harley stond ietwat verkramt tussen de stenen haard en de
wijnrode bank. Ik zat, met een glas wijfenveertig jaar oude oude Maccallan en
een Camel Filter, in de nis van het raam naar de snel vallende sneeuw in het
donkere Londen te kijken. Het rook in de kamer naar mandarijnen, leer en het
dennenhout in de haard. Na achtenveertig uur voelde ik me nog steeds sloom van
de Vloek. Wolf trekt als laatste weg uit de polsen en de schouders. In weerwil
van wat ik net had gehoord, dacht ik: Madeline kan me straks masseren, met warme
jasmijnolie en met haar roomblanke handen met de lange nagels, waar ik niet van
hou en waar ik nooit van zal houden. ‘Wat ga je nu doen?’ vroeg Harley.’
|
|
|