Beldaran's Leestips
Beldaran geeft op
Ezzulia
en Pure
Fantasy wekelijks een leestip.
- Beldaran [31-03-2011]
Voor vandaag heb ik gekozen voor boek, dat door de schrijver opgedragen is aan
Robert E. Howard onder andere de geestelijk vader van Conan en dat is niet zo
vreemd, al heeft de uitgever het een thriller genoemd, als je kijkt naar de
elementen waaronder die uit Scheherazades De Verhalen van Duizend-en-één Nacht
en elementen uit de Dark Fantasy, waaruit dit verhaal is opgebouwd en niet te
vergeten Assad Emir van het Mes.
‘De Leeuw van Caïro’ – Scott Oden - 2011
Caïro, 1167 voor Christus. Aan de oevers van de rivier de Nijl, vanuit een
paleis van goud en lapis lazuli, regeert Kalief Fatimid al Hadid over een
uiteenvallend rijk. In de schaduw van de Grijze Moskee verdringen generaals en
emirs elkaar voor een positie in de hofhouding van de machtige grootvizier, en
in de overvolle Souk heerst moord en terreur om iedere vorm van oppositie het
zwijgen op te leggen. Het verdeelde Egypte bloedt en de geur ervan trekt
vijanden aan als haaien. De dreiging komt zowel van binnen als van buiten de
grenzen. De Kalief van Caïro heeft een onverwachte handlanger: een “oude”: man
die leeft op een plaats waar zelfs adelaars niet durven te komen. Hij heet
Shaykh al-Jabal, alias de Oude Man op de Berg, en hij bezit de ultieme macht
over leven en dood. Hij stuurt de Kalief zijn geheime wapen: een huurmoordenaar.
Het is slechts een man, maar zijn bijnaam is veelzeggend de Emir van het Mes.
‘De Hamer van de Ongelovigen doodt al voordat de laatste slag is toegediend!
Zelfs de zachtste streling van het staal berooft iemand van al zijn wilskracht.
Naakt en bevend blijft hij achter aan de rand van de afgrond!’ Baber Chan
lachte. ‘Assad, hè. Mijn broeders zullen de naam kennen van de dwaas die dacht
dat hij het hoofd van de Afridi’s kon uitdagen!’ Hij kwam dichterbij en bracht
zijn salawar omhoog om de dodelijke slag toe te brengen. ‘Dat zou heel knap
zijn,’ zei Assad, opkijkend, want je broeders zijn al in hel! De Assasijn vloog
hem aan met de onverwachte wanhoop van een gewonde leeuw. Hij stortte zich op
Babaer Chan en dreef met zijn rechtervuist de gebroken kling van zijn sabel in
het kruis van de Afghaan. Het bloed spoot dampend weg,terwijl de woedende
bulderkreet van de Afridi bijna meteen overging in een schelle gil. Het
afgebroken stuk staal vrat zich diep naar binnen. Assad zaagde omhoog en
scheurde de buik van Baber Chan open tot aan diens navel.’
Zie ook
http://scottoden.blogspot.com/
|
|
|
