Beldaran's Leestips
Beldaran geeft op
Ezzulia
en Pure
Fantasy wekelijks een leestip.
- Beldaran [04-03-2011]
Voor vandaag breng ik het eerste deel van een recent verschenen,origineel
Russisceh Fantasy reeks. Basis van het verhaal heeft wel iets van Tolkiens ‘In
de Ban van de Ring’ maar de auteur is zeker geen Tolkien naprater, en dat
bewijst hij, niet slechts, door de door hem gekozen held, in de persoon van de
meesterdief Harold de Schaduw.
‘Vloek van de Schaduw’ – Alexey Pehov - 2011
Eeuwenlang heeft de Naamloze zich rustig gehouden. Nu brengt hij in het
Troosteloze Land een afschrikwekkend leger van ogers en andere monsters op de
been. Daarmee wil hij optrekken naar Avendoom, de hoofdstad van het koninkrijk
Valiostr. Alleen met de magische Regenbooghoorn is het gevaar nog te keren, maar
deze hoorn ligt in het graf van de held Grok, diep in de catacomben van Hrad
Spein, ofwel de Bottenpaleizen. Twee expedities zijn er al opuit gestuurd om de
hoorn te halen. Een kwam helemaal niet terug, van de tweede restte slechts een
krankzinnig geworden overlevende. Alle hoop is nu gevestigd op de meesterdief
Harold de Schaduw. Samen met de elfenprinses Miralissa en een paar Wildharten -
geduchte krijgers - gaat hij op weg. Maar de handlangers van de Naamloze liggen
op de loer...
‘De nacht is ideaal voor iemand zoals ik. Wanneer ik de straat op ga, liggen
gewone mensen allang in hun warme, zachte bed. Zelfs ouwe zuiplappen die tot
laat hebben zitten drinken, durven de ondoordringbare duisternis van de stad
niet meer te trotseren en proberen de nacht verder in de kroeg door te brengen.
Nacht. Stilte. Alleen de holle echo van de voetstappen van de stadswacht werd
door de muren van de oude huizen weerkaatst en rolde door de donkere straten van
Avendoorn, eenzaam en verlaten tot de ochtend. De soldaten haastten zich snel
voort. In de donkerste steegjes gingen ze over in looppas. Ik begreep precies
hoe deze dappere dienaren van de wet zich voelden: nee, ze waren niet bang voor
de mensen – de eerste de beste dwaas die zo driest zou zijn deze hoeders van de
openbare orde aan te vallen, maakte onmiddellijk kennis met hun zware
hellebaarden. Ze waren bang voor iets anders. Er waren andere wezens die in de
schaduwen van de stenen huizen op de loer lagen. Wezens die op dit onzalige uur
tevoorschijn kwamen om in de nacht te gaan jagen. En Sagot mocht de mannen van
de wacht genadig zijn, als die afschuwelijke beesten al te veel honger hadden.'
http://www.alexeypehov.com/
|
|
|
