Voor vandaag een recent uitgebrachte herdruk, van een zeer lezenswaardige
thriller en ook nog eens aardig geprijsd.
Een tienjarige jongen bekent een moord die hij vijf jaar vóór zijn geboorte
heeft begaan… De politie staat voor een raadsel.
‘De Wreker’ – Sebastian Fitzek
– (herdruk) 2010
Strafpleiter Robert Stern krijgt een heel bijzondere nieuwe client. Simon Sachs
is tien jaar oud, doodziek door een hersentumor en arriveert per ziekenauto (met
Sterns vriendin, een verpleegster, aan het stuur) op de afgesproken plek, een
oude verlaten fabriek. Simon beweert daar vijftien jaar geleden, in een vroeger
leven, een man vermoord te hebben. Daar zou hij tijdens een
hypnose-regressiesessie achtergekomen zijn. De sceptische Stern gelooft er geen
woord van, maar ze vinden inderdaad menselijke resten in de fabriek. Kort daarna
ontvangt Stern per post een dvd met daarop beelden van zijn tien jaar geleden
gestorven babyzoontje Felix en van een 10-jarig jongetje met dezelfde moedervlek
als Felix had. Een stem op de dvd belooft hem dat hij Felix zal terugzien als
hij de moord die Simon zich herinnert, natrekt. En Simon blijkt zich nog meer
moorden te herinneren. Robert, Carina en Simon gaan op onderzoek uit.
‘Toen Robert Stern een paar uur geleden met deze vreemde ontmoeting had
ingestemd, wist hij niet dat het een afspraak met de dood zou zijn. Nog minder
kon hij vermoeden dat de dood ongeveer één meter drieënveertig lang was, gympen
droeg en glimlachend zijn leven zou binnenstappen op een verlaten, troosteloos
industrieterrein. ‘Nee, ze is er nog niet, en ik heb weinig zin om nog langer op
haar te wachten.’ Ongedurig tuurde Stern door de natgeregende vooruit van zijn
auto naar de blinde muren van het fabrieksgebouw honderd meter voor hem uit en
verwenste instilte zijn assistente. Zij was vergeten zijn afspraak met zijn
vader af te zeggen, die nu woedend aan de andere lijn hing. ‘Bel Carina en vraag
verdomme waar ze blijft!’ Stern drukte met kracht op een knop van zijn leren
stuurwiel en hoorde wat atmosferisch gekraak door de luidspreker, gevolgd door
een hoestbui. Zijn vader was negenenzeventig en een kettingroker. Zelfs die
korte tijd in de wachtstand had hij weer een sigaret opgestoken.’Het spijt me,
pa,’ zei Stern. ‘Ik weet dat ik vanavond met je zou gaan eten, maar ik moet het
uitstellen tot zondag. Er is onverwachts iets tussengekomen.’ Je moet komen.
Alsjeblieft! Anders weet ik me geen raad. Nog nooit had hij Carina zo angstig
gehoord over de telefoon. Als het toneelspel was verdiende ze een Oscar.’
‘Misschien moet ik je ook vijfhonderd euro per uur betalen om je zo nu en dan
nog eens te zien,’ brieste zijn vader verontwaardigd.’
Zie ook
http://www.sebastianfitzek.de/
|
(eerste druk 2009)
|