Beldaran's Leestips
Beldaran geeft op
Ezzulia
en Pure
Fantasy wekelijks een leestip.
- Beldaran [14-08-2008]
Voor vandaag het recent uitgebrachte afgeronde eerste deel van een serie die
origineel voltooid is, waardoor we het nog dit jaar het tweede deel kunnen
verwachtten. Het is een verhaal vol van drama, actie, en overtuigende karakters.
'Elfenvuur' - Monika Felten
- 2009
De jonge Ilahja wordt door verschrikkelijke herinneringen geplaagd. Als kind was
ze er namelijk getuige van hoe haar familie omkwam in een zee van vuur. Kort
daarop werd Thale door de legers van de wrede veroveraar An-Rukhbar onder de
voet gelopen. Alle menselijke druïden – dat wil zeggen, diegenen die de aanval
overleefden – werden ingemetseld, evenals de Nevelelfen. Maar kort voor hij zijn
laatste adem uitblies, voorspelde de Druïde aller Druïden met profetische
zekerheid de komst van een redder, die de duistere machten zal overwinnen, die
Thale weer uitzicht zal bieden op vrede en voorspoed. Om te voorkomen dat de
profetie bewaarheid wordt, maakt An-Rukhbar met behulp van magie alle
toekomstige zwangerschappen onmogelijk. Vrouwen die toch een kind baren, wacht
een afschuwelijk lot. Tot haar grote schrik ontdekt Ilahja dat ze zwanger is, en
ze getroost zich alle moeite om de eerste tekenen te verbergen. En zo geschiedt
het dat in een donkere nacht en onder erbarmelijke omstandigheden Ilahja's kind
ter wereld komt. Het is een meisje, Sunnivah, dat zich in het geheel niet bewust
is van de moeilijke taak die haar wacht...
‘Toen ze eindelijk de moed opbracht om haar ogen te openen wenste ze meteen dat
ze het niet gedaan had. Minder dan drie passen bij haar vandaan zat een
reusachtige zwarte krijger op een steen. De griezelige blik in zijn
roodgloeiende ogen rustte dodelijk kalm op haar. Hij merkte meteen dat ze wakker
was. Toch verroerde hij zich niet direct. In één klap besefte Shari hoezeer ze
het gevaar onderschat had waarin ze zich bevond, en hoe ontzettend dom het van
haar geweest was om niet meteen te zijn teruggekeerd om haar volk te waarschuwen.
Maar het elfenmeisje had geen tijd meer om over haar fouten na te denken. Een
triomfantelijk geluid dat niets menselijks had, weerklonk plotseling uit de keel
van de krijger. De maliën van zijn zwarte wapenrusting rinkelde en hard leer
kraakte terwijl hij overeind kwam. Langzaam kwam hij op Shari toe, terwijl hij
met zijn geweldige, tweesnijdende bijl uithaalde voor één dodelijke slag. Shari
lag op de grond. Ongekende ontzetting verlamde haar en haar verschrikte ogen
zagen hoe de glimmende kling snel en onverbitterlijk op haar neerdaalde. Uit
haar keel kwam nog een laatste wanhopige kreet, maar er was niemand die haar nu
nog kon helpen. Toen de bijl het ranke lichaam van de jonge nevelelf beroerde,
verstomde ze, en op de harp in de troonzaal van Numark weerklonk een klagende
wijs. Zelfs de bloemen in de tuin van het paleis weenden en sloten een zonnegang
hun kelken.’
Zie ook
http://www.monikafelten.de/
|
|
|
