Voor vandaag het eerste deel, inmiddels verschenen ook de delen twee en drie in het Nederlands, van een groots opgezette Oorlogsfantasy, rijk aan details, actie en met overtuigende karakters.

Het Spel der Goden: De Tuinen van de Maan - Steven Erikson – ’08

Op verschillende plaatsen in het immens grote Malazijnse Rijk heerst onrust. Tientallen jaren van oorlogen, zuiveringen en bloedige gevechten hebben de vazalstaten van het Malazijnse Rijk leeggezogen. Keizerin Lazine regeert echter met ijzeren vuist, bijgestaan door de Klauw, een genootschap van moordenaars die overal in het land de angst en de twijfel vergroten. Nu richt de keizerin haar roofzuchtige blik op Darujhistan, de laatste van de Vrije Steden op het continent Genabackis, tot groot verdriet van sergeant Whiskeyjack en zijn meedogenloze Bruggenbranders die uitzien naar een moment van bezinning. Daar kan al helemaal geen sprake meer van zijn als de machtige magiër Anomander Rake, heerser over de geheimzinnige Tiste Andii, in zijn vliegend bolwerk Maans Broed boven Darujhistan en dus boven de hoofden van de Bruggenbranders verschijnt...

‘Roestvlekken tekenden zeeën van bloed op het zwarte, pokdalige ijzer van Mocks windvaan. Al een eeuw lang prijkte deze op een oude spies, verankerd aan het hoogste punt van een van de muren van de Burcht. De smid had de vaan tot de monsterlijke, gruwelijke vervormde beeltenis van een gevleugelde demon gehamerd. Het wezen had zijn tanden ontbloot in een loerende grijns en protesteerde krijsend tegen elke geselende windvlaag die hem dwong zich naar elders te richten. De wind was ongunstig op de dag dat zuilen van rook opstegen uit het Muizenkwartier van de Stad Malaz. Plotseling kwam de windvaan tot stilstand, de bries uit zee leek te gaan liggen. Moeizaam beklom ze de ruige muren van de Burcht van Mock. Daarachter kwam ze echter weer volop tot leven, zodat de met vonken en rook bezwangerde adem van het Muizenkwartier zich over de gehele stad verspreidde en uiteindelijk zelfs naar de hoge pieken van de kaap reikte. ‘