Voor vandaag het eerste en mooi afgeronde deel van een serie �Quantum
Zwaartekracht� wat een mix is van Sf en Fantasy, de uitgever rekent het tot de
hardcore speculatieve romans, en je komt een heel scala van menselijke emoties
tegen en een heldin, die ondanks alles, niet alleen zeer menselijk, maar ook
absoluut vrouwelijk is.
�Elfenbloed� � Justina Robson
- 2008
De QuantumBom van 2015 veranderde alles. Die was er de oorzaak van dat de
fundamentele elementen waaruit alles op de wereld is opgebouwd ingrijpend
veranderden: nu, zes jaar later, verkeert de mens in gezelschap van allerlei
bijzondere wezens - geheimzinnige Elementaren, vijandige Elfen, Demonen en
lieflijke Fee�n - met wie het soms moeizaam omgaan is. Special agent Lila Black
zag er ooit uit als een topmodel, maar nu is ze daar niet meer zo zeker van. Na
een ernstig ongeluk bestaat ze voor een groot gedeelte uit metaal en kunstmatige
onderdelen. Af en toe heeft ze nauwelijks controle over zichzelf: als ze zich
bedreigd voelt, verandert ze, soms volstrekt tegen haar zin, in een vechtmachine
die moeilijk is tegen te houden.
Lila wil helemaal niet in dat half vreemde lichaam zitten. Ze vindt zichzelf
lelijk, zelfs onaantrekkelijk, en dreigt een minderwaardigheidscomplex op te
lopen. Haar persoonlijke problemen zullen echter nog even moeten wachten nu ze -
als dekmantel voor haar activiteiten als special agent - bodyguard wordt van een
popmuzikant, een Elf nota bene. Ze raakt betrokken bij een machtsspel dat door
Elfen is opgezet. Wie ze wel en niet kan vertrouwen, is dan niet duidelijk meer...
�Twee uur later werd ze wakker van een heel zacht, vreemd geluid en ze wist
direct dat het problemen betekende. Meteen was ze superalert en klaar voor actie,
hoewel ze een halve seconde eerder nog in diepe slaap was geweest. Het
sprongetje dat haar hart maakte, was het enige teken van die plotselinge
verandering en zelfs dat was meteen weer verdwenen in die gladde koele wereld
van actie ondernemen. In vechterstermen was ze nog maar een beginneling, maar
haar AI-zelf was een pro en zorgde er soepeltjes voor dat ze meteen klaarwakker
was. Toen trok het zich weer terug in haar zenuwgestel om daar als een
gehoorzaam beestje te gaan liggen. Even voelde ze een golf van angst � het was
wel een rebels beestje � maar dat werd meteen weer door AI geabsorbeerd. Lila
liet zich zachtjes van het bed afglijden, ging naar de deur van haar kamer en
legde haar oor ertegenaan, terwijl ze al haar sensoren op scherp zette. De
minieme geluiden die haar hadden gestoord waren uiterst zacht, uitert heimelijk
en een flink eind weg. Haar AI-zelf liet haar een stukje land zien � bij de
achtermuur van het gebouw.�
Zie ook
http://www.justinarobson.co.uk/
|
|