Voor vandaag, een historische roman, een verhaal vol van geweld, drama, hartstocht en een held, die niet zozeer heldhaftig is, maar wel zeer overtuigend.

�De Orde� � Tim Willocks � 2008

Oost-Europa, 1540 In de smederij van zijn vader maakt de twaalfjarige Mattias Tannhauser een dolk. Net als hij deze laat afkoelen wordt zijn dorp overvallen door de Turken, die de schedel van zijn zusje inslaan en zijn moede verkrachten en vermoorden. Mattias aarzelt geen moment en gebruikt zijn zwaard tegen zijn aanvallers. Hiermee maakt hij grote indruk op de Turkse legeraanvoerder, die zijn leven spaart en hem in hun midden opneemt.
Malta, 1565, Suleiman de Grote, sjah van de Ottomanen heeft een heilige oorlog uitgeroepen tegen de christelijke ridders van de Maltezer Orde. De Turken kennen de ridders als de Hellehonden; zelf noemen zij zich De Orde. De Franse gravin Carla La Penautier is op dat moment op weg naar Malta om haar verloren zoon te zoeken. De enige man met genoeg ervaring om haar te helpen is Mattias Tannhauser. Samen reizen ze af naar Malta, waar ze te midden van een van de meest spectaculaire belegeringen uit de militaire geschiedenis beginnen aan hun zoektocht naar de jongen, om hem uit de klauwen van de Heilige Oorlog te bevrijden. Maar amper is Tannhauser op Malta aan gekomen of de Inquisitie zit hem op de hielen. De man die gewend is te strijden met een zwaard, moet erkennen dat er vijanden zijn die machtiger zijn dan de wapens van een heel leger bij elkaar.

�Fel daglicht en de rioolwaterstank van de haven stroomden binnen door de pakhuisdeuren en verspreiden zich over een horde mannen van gemengd bloed. Ze waren afkomstig uit de standen der soldaten en misdadigers en verkeerden allen in een opgewonden stemming. Zakkenrollers, zeelieden, smokkelaars, soldaten, bravi, ververs en dieven verdrongen zich om de ruw gehouwen schraagtafels en goten luidruchtig hun verdiensten in hun keelgat, met een geestdrift alsof ze reeds lang geleden en om terechte redenen verdoemd waren. Hun gesprekken gingen, zoals altijd, over de ophanden zijnde invasie van Malta, de wrede en ontaarde Turken en de dwaalleer van de Islam. Omtrent al deze onderwerpen waren ze haast volmaakt onwetend, maar zolang ze bleven drinken had Tannhauser geen reden tot klagen. Hij was van plan te profiteren van de oorlog, welke partij die ook zou winnen, en dus hield hij zich wijselijk afzijdig en richtte hij zijn aandacht op zijn ontbijt, dat zoals gewoonlijk laat was opgediend.�