Hoewel we nog bijna 6 maanden hebben te gaan, staat het voor mij al vast, dat de voor vandaag gekozen historische roman, gelet op de rijkheid aan karakters, en die van de hoofdpersoon Arnau in het bijzonder, de historische en correcte gegevens, het dramatische gehalte en niet te vergeten de spanning, deze zeer hoog zal eindigen op mijn favoriete lijst over 2007.

�De Kathedraal van de Zee� � Ildefonso Falcones � 2007

Begin veertiende eeuw. Het koninkrijk Cataloni� bevindt zich op een scharnierpunt in de tijd. Van oudsher maken feodale edelen en leenheren er de dienst uit, maar steeds meer rijke kooplieden eisen de macht in Barcelona op. Ook de status van de Joden en de toenemende dreiging van de Inquisitie zijn factoren van belang. Wie erin slaagt een jaar en een dag binnen de stadsmuren van Barcelona te wonen, is vrij mens volgens het plaatselijk recht. De Catalaanse boer Bernat glipt door de poort naar binnen en redt zo zijn babyzoon Arnau van een leven als lijfeigene. Het kind groeit op in de bruisende binnenstad, waar een kathedraal in aanbouw is: de Santa Maria del Mar. Samen met zijn boezemvriendje Joan werkt hij daar aan mee. In de loop der jaren gaat het Arnau als vrij man voor de wind: hij overleeft honger, oorlog en zelfs de zwarte dood. Maar dan belandt hij door verraad in de kerkers van de Inquisitie. Wat is dan zijn vroegere vriendschap met Joan nog waard?

�Spreek,� snauwde Grau, streng als altijd, hem toe.
�Ik kom jullie vergeving vragen.�
�Nou, doe het dan, � beval Grau.
Arnau wilde het woord nemen, maar de barones hield hem tegen.
�Wil je zo vergeving vragen? Staand?�
Arnau aarzelde even, maar tenslotte knielde hij op de grond. In het vertrek klonk het onnozele lachje van Margarida.
�Ik vraag jullie allemaal om vergeving,� zei Arnau, terwijl hij de barones direct aankeek.
De ogen van de vrouw gingen dwars door hem heen.
Ik doe het alleen voor mijn vader, was commentaar in Arnau�s ogen. Vuil wijf.
�Onze voeten!�gilde de barones. �Kus onze voeten!� Arnau wilde opstaan, maar opnieuw hield de barones hem tegen. �Op je knie�n,� klonk het door het hele vertrek.
Arnau gehoorzaamde en kroop op zijn knie�n naar hen toe. Alleen voor mijn vader. Alleen voor mijn vader. Alleen voor mijn vader��