Voor vandaag een debuut, een detective / thriller. Een hard maar ook zeer realistische vertelling. Rijk aan details en met overtuigende personages, waaronder de harde maar ook sympathieke held van het verhaal: de priv�-detective Max Mingus.

�Mister Clarinet� � Nick Stone � 2007

Het was een klus die priv�-detective Max Mingus niet kon weigeren: 10 miljoen dollar om het zoontje van miljardair Allain Carver � inmiddels die jaar vermist � op te storen. De kleine Charlie verdween op Ha�ti, waar al decennialang regelmatig kinderen spoorloos verdwijnen. Het eiland waar voodoo een grote rol speelt en geruchten rondgaan over zwarte magie en de mythische figuur Mister Clarinet. Hij zou al sinds mensenheugenis kinderen weglokken bij hun ouders. Maar kan de waarheid nog schokkender zijn dan de legende? Om daar achter te komen moet Max slagen waar zijn voorgangers hebben gefaald. En met die voorgangers is het bijzonder slecht afgelopen. Langzaam wordt deze klus veel meer dan het opsporen van Charlie en het cashen van de miljoenen � het wordt een kwestie van leven en dood.

�Ben jij Sanjay Veja?�
�Ja!� riep hij. Hij was kaal en gladgeschoren. Er klonk staal in zijn stem door.
�Omdat ze je in je vinger beet sloeg je haar gezicht kapot met je geweer. Jij was die haar binnendrong. De gene die haar de meeste pijn deed. Heb jij daar iets op te zeggen?�
�Nee, zei Veja, volstrekt onbewogen.
�Doe je broek uit.�
�W-wat?�
Je broek.�Paul wees en herhaalde langzaam: �Doe-hem-uit.�
Veja keek om naar zijn medesoldaten. Geen van hen keek naar hem. Hij gehoorzaamde. Paul ging bij hem vandaan en zocht op de grond. Hij pakte keien op, woog ze in zijn hand en verwierp ze, tot hij vond wat hij zocht: twee grote platte keien waar hij net zijn kolossale handen omheen kon krijgen.
�En je onderbroek. Die ook�, zei Paul zonder zich om te draaien.
Na nog een blik op zijn wapenbroeders stapte Veja verlegen uit zijn witte boxershort.
Paul ging met zijn handen op zijn rug naar hem toe� �