Voor vandaag een romandebuut over een teddybeer die tot leven komt. Een parodie, scherpzinnig en po�tisch, die je confronteert met de hedendaagse waanzin van het Amerikaanse rechtssysteem. Een anti-Bush boek dat er mag zijn.

�Winkie� � Clifford Chase � 2006

Na jarenlang verwaarloosd te zijn geweest door het jongetje dat ooit veel van hem hield, neemt Winkie het lot in eigen handen. Hij werpt zich van zijn plank, springt het raam uit en trekt het bos in. Maar net als hij de geneugten van mobiliteit, onafhankelijkheid en zelfs ware liefde heeft ontdekt, raakt hij verstrikt in een samenleving die is dolgedraaid door angst en paranoia. Zijn teerbeminde wordt door een gestoorde professor gestolen. Winkie bevindt zich in zijn blokhut en wordt plotseling omsingeld door FBI-agenten die hebben vastgesteld dat hij het meesterbrein achter tientallen terroristische aanslagen is. Met grof geweld wordt hij overmeesterd en later doodsbang en verward voor het gerecht gesleept. Daar moet hij het in een oneerlijk verbaal gevecht opnemen tegen retorische grootheden als Galileo Galilei, Socrates en oscar Wilde.

�Een aantal maanden eerder kropen tientallen gehelmde figuren in positie rondom een maanverlichte schuur in het bos. Met gebaren gegeven bevelen, gebukte sprintjes van boom tot boom, een opeenvolging van hoofdknikjes; opnieuw stilte. Het was vlak voor zonsopgang. Witte mistflarden dromden samen en dreven uiteen. Dauw drupte van de takken. De mannen bliezen zacht in hun koude, tot een kom gevormde handen en wachten. In de schuur, op een oude matras even versleten als hijzelf, lag de kleine beer met wijd open ogen te denken. Maar hij was niet door de wetsdienaars gewekt. Hij was zich zelfs helemaal niet van hun aanwezigheid bewust. Verdriet was wat hem uit de slaap hield.�

Zie ook http://www.kgbbar.com/lit/features/bear_most_wante.html