De leestip voor vandaag is een heerlijke combinatie van historische thriller en avonturenroman, afspelend in het Veneti� van 1756. Naast actie en spanning en gruwelijke moorden, geeft het verhaal een mooie sfeertekening van die tijd en niet te vergeten de tot de verbeelding sprekende karakters, zoals de held van het verhaal, de Zwarte Orchidee.

'Dante�s Val' � Arnaud Delalande � 2007


De gruwelijke moord op een beroemd acteur schrikt de republiek op. De droge besluit een geheim onderzoek in te stellen. Verleider, avonturier en meesterspion Pietro Viravolta, alias de Zwarte Orchidee, lijkt geschikt voor de zaak , maar hij wacht zijn executie af in de gevangenis onder de Brug der Zuchten. De Doge laat hem vrij op drie voorwaarden: Pietro zal het onderzoek leiden, de stad niet ontvluchten en de liefde van zijn leven � Anna, wier man verantwoordelijk is voor zijn opsluiting � met rust laten. Terwijl Veneti� zich opmaakt voor het carnaval, komt Pietro terecht in een inferno van mystieke verwijzingen, leugens, samenzweringen en verraad dat wel eens de ondergang van de stad kan betekenen.

�Hij richtte zich op, sloeg langzaam de panden van zijn mantel open en wierp hem achter zich neer. De degen en de pistolen aan zijn zij werden zichtbaar. Zijn tegenstanders aarzelden even. Pietro bracht zijn hand nar de greep van zijn degen. De rovers kwamen dichterbij, ze sloten hem in. �Goed� Voor uw bestwil zal ik alleen mijn degen gebruiken,� zei Pietro. Hij trok het wapen. Het lemmet fonkelde een moment in het maanlicht, terwijl de vier zogenaamde nachtwakers zich op hem stortten. Toen ging alles heel snel. Twee schitteringen, de degen doorkliefde de lucht. De eerste gemaskerde man werd hard in zijn schouder geraakt en liet zijn knuppel vallen. De ponjaard van de tweede beschreef een wijde boog door de lucht, vergezeld van de drie vingers die Pietro had afgehakt. Toen draaide hij zich om en boog door de knie�n, waarmee hij een vijandelijke houw ontweek die in het niets ontweek; daarna verwondde hij de derde in zijn knieholten. Hij veerde plotseling overeind, voerde in de draai een stoot uit waar alleen hij het geheim van kende en tekende een ster op het voorhoofd van de vierde, die promt hevig begon te bloeden. De man verloor er zijn masker door. Hij keek even scheel en stond te wankelen, toen viel hij flauw aan Pietro�s voeten, meer van doodsangst dan van pijn. Nu lagen alle vier de mannen op de grond, de een met zijn hand tegen zijn schouder geklemd, de ander brullend op zoek naar zijn ontbrekende vingers, de derde druk bezig het bloed dat over zijn kuiten stroomde tegen te houden. Om nog maar te zwijgen van de aanvoerder van de rovers, die zodra hij flauwviel naar liefelijker contreien was vertrokken. Pietro glimlachte. Hij raapte zijn mantel op en haalde de bloem uit zijn knoopgat. Hij liep naar de man die verwrongen van pijn zijn bebloede benen omklemde. Deze hield een ogenblik op met brullen en keek op naar de overwinnaar. Pietro liet de bloem los, die naast de stuiptrekkende man terechtkwam. Hij draaide zich om en ging ervandoor. De man keek met wij opengesperde ogen naar de bloem. De signatuur die zei: de Zwarte Orchidee is hier geweest.�