Voor vandaag een debuut. Het eerste en mooi afgeronde eerste boek van de
�Kronieken van Locke Lamora�, zich afspelend in een fascinerende en prachtig
gedetailleerde setting, die wel wat weg heeft van Veneti� en waar het om de
jeugd van onze held gaat, heeft het ook wel iets van Dickens.
�De Leugens van Locke Lamora� � Scott
Lynch � 2006
Locke Lamora, dief en levensgenieter is de leider van het kleinste dievengilde
van Camorr, in dienst van Capa Barsavi, het criminele meesterbrein dat de stad
regeert. Hij is een van de slechtste zwaardvechters van het land, maar zijn
messcherpe verstand en vlotte babbel redden hem uit elke onaangename situatie.
Samen met zijn bende medezwendelaars leidt hij een aangenaam bestaan in Camorr
en wordt hij wijd en zijd gevreesd als de Doorn van Camorr. Dan verschijnt de
Grijze Koning op het toneel. Niemand weet wie hij is, maar hij bedreigt de macht
van Capa. Al snel beginnen er doden te vallen en dreigt er een oorlog tussen de
Grijze Koning en Capa. Locke krijgt een voorstel dat hem in een heel lastig
parket brengt, terwijl hij juist van plan is de meest gewaagde zwendel uit zijn
carri�re uit te voeren.
�Op het heetst van de lange, natte zomer van het Zevenenzeventigste Jaar van
Sendovani bracht de Dievenmaker van Camorr een plotseling, onaangekondigd bezoek
aan de Blinde Priester in de tempel van Perelandro in de vertwijfelde hoop hem
de knaap Lamora aan te smeren. �Nou heb ik me toch een koopje voor je!� begon de
Dievenmaker � wat mogelijk niet de gelukkigste opening was. �Net zo�n koopje als
Cala en Galdo zeker?�zei de Blinde Priester. �Ik ben er nog steeds niet in
geslaagd die giebelende idioten de slechte gewoontes die ze van jou hebben, af
te leren en te vervangen door de slechte gewoontes die �k nodig heb.� �Luister,
Ketting,� zei de Dievenmaker schouderophalend. �Toen we de koop sloten, zei ik
erbij dat het waardeloze snotapen waren, en j�j zei dat dat geen pro�� �Of
misschien net zo�n koopje als Sabetha?� De vollere, diepere stem van de priester
walste moeiteloos over de tegenwerpingen van de Dievenmaker heen. �Je weet
ongetwijfeld nog dat je me op de knieschijven van mijn overleden moeder na alles
aftroggelde wat ik bezat. Ik had je in duiten moeten betalen en je een zakbreuk
moeten laten sjouwen.� �Aaaaah, maar zij was bijzonder, en deze knaap, deze
knaap is ook bijzonder,�zei de Dievenmaker.�
Zie voor een interview met de schrijver
http://www.sffworld.com/interview/192p0.html
|
|