Voor vandaag het eerste deel uit de �Kronieken van Bridei� van Juliet Marillier. Was haar debuut de trilogie van de �Zeven Wateren� gebaseerd op het sprookje van de �zeven zwanen� en haar dubbelroman �De Saga v/d Eilanden v/h Licht op de avonturen van Eric de Noorman. De �Kronieken van Bridie� zijn gebaseerd op de Arthur legende. Net als haar vorige vertelling staat ook deze voor goed neergezette karakters, spanning en drama van een hoog niveau.

�Des Magi�rs Leerling� � Juliet Marillier � 2006

Al op heel jonge leeftijd lijkt de toekomst van de koningszoon Bridei vast te staan, als zijn scholing wordt toevertrouwd aan een machtige magi�r, de dru�de Brochan. Ver weg van huis en haard, in een stille uithoek van zijn wereld, wordt Bridei onderwezen in de krijgskunst en de aloude geheimen van het dru�denschap. Wat Bridei niet weet, is dat Broichan zitting heeft in een geheime raad van ouderen
die verregaande plannen met hem heeft. Het lot wil anders. Brideis toekomstverwachting, en die van zijn beschermheren, neemt een onverwachte wending als hij op een gruwelijk koude winternacht een te vondeling een te vondeling gelegde baby uit de vrieskou redt. De komst van het meisje, Tuala, een halfmens, zet een streep door de plannen die Brochan met Bridei heeft, want tussen de jongen en het meisje ontstaat een hechte band. Dat beseffen ook de tegenkrachten � van wie sommigen niets menselijks hebben � die in het door oorlogen verdeelde koninkrijk samenzweren om Brochans plannen met Bridei te dwarsbomen.

�Hij bukte zich om de mand op te tillen, en stopte. Het kleine persoontje was wakker. De ogen, die ernstig naar hem opkeken, waren maanhelder, schitterde als sterren, kleurloos en tegelijk van alle kleuren. Het ware de ogen van een droom, als een diepe bron, als een magisch verhaal zonder einde. Misschien waren ze blauw, maar dan was het als geen andere kleur blauw ter wereld. Het kleine persoontje bewoog, en een handje niet groter dan een wild appeltje kwam onder gestreepte deken vandaan en reikte naar iets onzichtbaars. �Zo,� zei Bridei, en boog zich om het armpje van het kleine wezentje weer in te stoppen, want als hij rilde van de kou, wat zou zo�n kleine wurm dan wel niet voelen? Het kleine handje klemde zich om zijn vingers, en hield die stevig vast. Briedeis hart deed raar, alsof het door zijn borstkas heen tuimelde. �Je bent hier veilig, dat beloof ik je.�

Zie ook http://www.julietmarillier.com/