Voor vandaag heb ik gekozen voor het eerste deel van een werkelijk superieure Fantasy. Het origineel van deze serie �Verboden & Verbannen� is al compleet uitgebracht in 5 delen. Hier verschenen inmiddels de eerste 3 delen: �Het Boek van Vuur�, �Het Boek der Stormen� �Het Boek van Wraak� en het 4e deel �Het Boek der Poorten� staat gepland voor mei a.s. Deze serie staat voor top klasse verbeelding, spanning en inleefbare karakters. Alle delen zijn goed leverbaar. Wil je meer weten over deze schrijver en zijn werk, surf dan naar http://www.jamesclemens.com/

�Het Boek van Vuur� � James Clemens - 2003

Op een allesbeslissende avond lang geleden hebben drie wijzen zich opgeofferd in een poging het mooie en gedoemde land van Alasea van de ondergang te redden. Nu, vijf eeuwen later, erft Elena de verloren gegane krachten. Maar nog voordat zij beseft welke gaven zij heeft gekregen, stuurt de Duistere Heer zijn volgelingen om haar gevangen te nemen en haar bij hem te brengen. Samen met haar kameraden probeert ze uit zijn handen te blijven en gaat ze de strijd met hem aan.

�Wat bazel je nou?� wilde de krijgsman weten. De oude man antwoorde niet, maar trok opeens een lange dolk die zilver oplichtte in het maanlicht en stak die vlak boven de lies in Rockinghams onderbuik. De jongere man week geschrokken achteruit, maar voordat hij kon ontkomen, had de ziener zijn buik al van onder tot boven opengehaald alsof hij een vis fileerde. Rockingham zakte kreunend door zijn knie�n, met zijn handen voor zijn opengereten buik om de lussen van zijn darmen tegen te houden. �W-w-wat doe je?� Met de bloederige dolk nog in zijn hand stak Dismarum zijn andere arm uit, die uitliep in een stomp. �Ga, mijn kinderen. Spoor haar op. Wees mijn ogen. Wees mijn oren. Vernietig wie ons in de weg staat!� De verzwakte Rockinham zakte voorover, steunend op een hand, terwijl hij zijn andere arm nog om zijn buik geslagen hield. Er wriemelde iets in zijn ingewanden, als kolen die worden opgestookt. Met een schrille kreet viel hij in doodsnood op zijn zij en liet zijn buik los. Door de duisternis die hem insloot, zag hij ze uit zijn buik komen, met duizenden tegelijk: witte, wormachtige maden. Terwijl ze naar buiten stroomden, de avondlucht in, was het alsof ze opzwollen en uitrekten, totdat elke worm even lang was als zijn arm en even dik als zijn duim. In riekende drommen krioelden ze over hem heen; een aantal boorden zich in de grond en verdween. Toen slokte het duister hem op, en hij stierf. Alleen de woorden van de oude man vergezelden hem naar de vergetelheid. �Spoor haar op, kleintjes. Ze is van mij.�