Voor vandaag een uitermate beklemmend verhaal. Op onnavolgbare wijze roept de
schrijfster, de suggestie op van een weerwolf, terwijl allerlei verschijnselen
voortdurend logisch verklaard worden, zodat er geen weerwolf k�n zijn. Bijgeloof
bestaat niet, maar hoe kun je je eraan ontrekken als je al je bange vermoedens
steeds door feiten bevestigd ziet?
�Wolfstijd�- Hella Stangerup � 1982
Anna heeft het gevoel dat haar man Tom steeds sterker onder invloed komt te
staan van Ellinor, die bij hen in huis is. Haar belangstelling voor wolven werkt
op Tom zo aanstekelijk, dat er meer en meer wolven worden aangekocht. Het hele
huis stinkt naar het bloed van het vlees waarmee de wolven worden gevoed. Dan
doen zich geheimzinnige verschijnselen voor. Door hun huis staan wolvesporen,
die regelrecht naar een raam lopen, waar ze plotseling ophouden. Als Anne op een
nacht in de kamer van Ellinor gaat kijken omdat ze een gek geluid heeft gehoord,
blijkt Ellinor er helemaal niet te zijn. Pas veel later duikt zij op, nat en
vreemd, alsof ze de hele nacht buiten heeft rondgezworven.
|
|