05-06-2003: Engelse passanten - Matthew Kneale
Vanaf dinsdag zwaait de grote en waarschijnlijk tegen die tijd behoorlijk
gebronsde Beldaran weer de scepter in deze draad, dus voor de laatste keer
tip ik jullie een boek waarvan ik het afgelopen jaar bijzonder heb genoten.
Het gaat om 'Engelse passanten' van Matthew Kneale.
Ik weet niet of het de leeftijd is maar ik heb de laatste tijd steeds meer
plezier in verhalen die zich afspelen tegen een historische achtergrond. Dit
boek begint in 1857 wanneer kapitein Illiam Quillian Kewly en zijn bende
smokkelaars worden onderschept door de Britse douane en gedwongen worden om
als passagiersschip de oversteek te maken naar Tasmani�. De enige passagiers
zijn twee excentrieke Britten, pastoor Geoffery Wilson en dokter Thomas
Potter die een wetenschappelijke expeditie naar Tasmani� ondernemen omdat
zij menen wetenschappelijk bewijs gevonden te hebben dat de oorspronkelijke
Hof van Eden in Tasmani� moet hebben gelegen.
Wat volgt is een avontuurlijke schelmenroman die zich afspeelt tegen het
decor van de vergeten genocide van de Britten op de aboriginals van
Tasmani�. Op ongehoorde wijze werd de inheemse bevolking in die jaren tot de
laatste man over de kling gejaagd en niemand heeft ooit iets over in de
geschiedenisboeken gelezen.
Zul je zeggen: daar heb je Brain weer met zijn zware thema's, maar ook in
dit geval is het geen zwaar op de maag liggend boek. Het leest lekker weg,
het zit vol humor (de dorpspastoor die denkt de Hof van Eden getraceerd te
hebben!), een onbekend stukje geschiedenis en ook in dit geval zie je het
kostuumdrama dat de BBC ervan gaat maken al helemaal voor je.
Ik zou zeggen lezen dat boek! En mocht dat niet genoeg aanbeveling zijn het
werd in 2000 ook genomineerd voor de prestigieuze Booker Prize.
(Ik ga niet meteen weer zeggen dat het overal in de ramsj ligt, maar ik
kocht het zelf vorig jaar bij een uitverkoop van de Bijenkorf. Ik vermoed
dus dat je het wel ergens goedkoop kunt vinden. Ik sluit ook niet uit dat
het binnenkort ineens als pocket in de winkels ligt)
Dan maak ik me nu als een haas uit de voeten voordat Beldaran me met pek en
veren van zijn priv�-terrein jaagt. Het was me een genoegen. :-)
