Deze week koos ik voor de uitgave van een spookverhaal. Van de auteur John Boyne tipte ik eerder dd. 10 okt 2003 zijn debuut ‘Dief van de Tijd’ en ‘De Scheepsjongen’ dd. 5 dec 2008. Het is een vlotte vertelling met een sympathieke “heldin” en prima beschreven huiver momenten.

‘Het Victoriaanse Huis’ – John Boyne – 2013

1867. Op een koude, donkere avond arriveert Eliza Caine met de trein in Norfolk, waar ze een baan als gouvernante heeft aangenomen. Doodmoe dient ze zich aan bij Gaudlin Hall, haar nieuwe huis. Ze wordt er begroet door de twee kinderen die ze moet verzorgen maar er zijn geen ouders, geen andere volwassenen, en niemand die haar mysterieuze werkgever vertegenwoordigt. De kinderen kunnen haar ook niet helpen. Later die nacht in haar kamer gebeurt er iets beangstigends, en Eliza begint te vermoeden dat er iets helemaal mis is in Gaudlin Hall. Vanaf dat moment staat haar nog maar één ding te doen als haar eigen leven en dat van de kinderen haar lief is: de lang verborgen geheimen van het huis ontrafelen en afrekenen met de demonen uit het verleden die zich in elk donker hoekje schuil lijken te houden.

‘Hij staarde nu naar ons met een vage glimlach op zijn gezicht. ‘Er zijn vanavond dames aanwezig.’ begon hij met een stem die door de hele zaal galmde. ‘Dat verheugt mij natuurlijk zeer, maar het verontrust mij ook, omdat ik hoop dat geen van u de gevoelige aard bezit die is voorbehouden aan uw kunne. Want, geachte lezers en lezeressen, vrienden en vriendinnen, mijn iteratie, ik wil u vanavond niet vermaken met de idiote uitspraken van dat heerlijke schepsel Sam Weller. Evenmin ben ik van plan u op te vrolijken met de dappere daden van mijn geliefde jongeheer Copperfield. Ook zal ik niet proberen uw gemoed te bespelen door te vertellen over de laatste dagen van de ongelukkige engel Kleine Nell Trent, moge God haar ziel genadig zijn.’ Hij aarzelde even om de spanning op te voeren en we keken hem aan, nu al betoverd door zijn persoonlijkheid. ‘In plaats daarvan,’ ging hij na een lange stilte verder, met een donkere, zoete stem, terwijl hij de woorden langzaam naar buiten liet komen, ‘wil ik een spookverhaal voorlezen dat ik nog maar net heb voltooid en dat zal verschijnen in het kerstnummer van All the Year Round.’

Zie ook http://www.johnboyne.com/