Beldaran's Leestips
Beldaran geeft in
FantasyFan en
Ezzulia wekelijks een leestip.
- Beldaran [17-11-2006]
Voor vandaag een mooie, recent uitgebrachte anthologie van Nederlandse en
Vlaamse meesters van de huiveringwekkende vertelkunst, uitgebracht door de
kleine, maar zeer wel aan de weg timmerende uitgever Suspense Publishing en met
een voor deze bundel exclusief geschreven introductie door de immens populaire
Dean Koontz.
�Horrorarium� � anthologie � 2006
Dat bloemen van mensen houden mogen zo zijn, maar na het lezen van Thomas Olde
Heuvelts bijdrage �Tulpen en windmolens in het Land der Champignons� heb ik zo
mijn twijfels. En in mijn werk heb ik regelmatig te maken met koeriersdiensten,
dat was tot voor kort geen probleem, maar na het lezen Jack Lance �Late
leveringen��
Verder komen we Dexter Davids, tegen in de �Speelgoedpop� van Bavo Dhooge, die
op een ochtend wakker wordt en merkt dat hij aan ��n voet zes tenen heeft.
En Lincoln Messler in het verhaal �De deur� van Johan Deseyn, vindt in zijn huis
opeens een deur die er voorheen nog niet was.
Een duistere gast waart rond in het verhaal �De eeuwige slaap� van Nico de
Braeckeleer, en in de gangen van een ziekenhuis. Dit verhaal is niet geschikt
voor aanstaande vaders en moeders.
Verder trakteert de Vlaamse grootmeester Eddy C. Bertin ons niet alleen op een
hedendaags Cthulthu verhaal, �De piercing van Pricilla Petersen� maar ook op de
essay The horror! Oh, the horror of it all!
En wat het geheim is van de verleidelijke Vera L�oni, daar lezen we alles over
in de �Verlossing� van Gerhard Hormann.
En tot slot, een extra bijdrage van Jack Lance, het verhaal Tikken.
�Rick tuurde naar het horloge. Behalve het uurwerk (en zijn onafscheidelijke
fles Dewa�s, dat niet te vergeten) was de tafel leeg. Rick had bewust alles
weggeschoven. Hij wilde alleen zijn met het horloge. Hij wilde er goed naar
kunnen kijken. Charles en hij waren lange tijd pokermaatjes geweest. Charles had
het spel als geen ander gespeeld. Als Charles erbij was moest je op je
portemonnee letten. Met zijn vieren (Rick, Charles, Mick en John) hadden ze
geregeld pokeravondjes gehouden en bijna altijd had Charles hun schamele centen
bij elkaar gegraaid. Het was of hij de gave had gehad door de kaarten van zijn
vrienden heen te kunnen kijken. Charles had jaloezie gewekt. Niet alleen door de
behendigheid als kaartspeler, ook vanwege het succes dat hem in het dagelijkse
leven aanwaaide. Herstel, dacht Rick, was komen aanwaaien.�
|
|
|
