Romans

ZWARTE SNEEUW
2003, Antwerpen: Manteau, 284pag., 22cm, ISBN 90-223-1746-3, 1e druk februari 2003, winnaar van de Hercule Poirot-prijs
Het was middernacht. Witte vogels gleden over het verlaten havengebied. Met een groene schijn weerkaatste de sikkel van de maan in het zwarte dokwater. De man hijgde. Klik-klak, klik-klak. Zijn nieuwe schoenen slierden over de natte straatstenen. Een vuile mist haakte zich vast aan de braakgronden tussen vervallen huizen en uit Café Zanzibar klonk de weemoedige stem van Jo Leemans die Que Sera Sera zong, Wat zal zijn, Zal zijn. De poort zwaaide open. Roos de Moor sloeg haar handen voor haar gelaat, haar lichaam schokte en door het huis galmde een kille stem die door merg en been sneed: Zij haalt het bloed van onder mijn nagels mijn nagels mijn nagels nagels nagels.

DODE LIJKEN
2003, Antwerpen: Manteau, 312pag., 22cm, ISBN 90-223-1791-9, 1e druk september 2003
BAMM! BAMM! Twee schoten van dichtbij, kort na elkaar, zoals in een Amerikaanse film. Zij lag onder een straatlamp en bloed spoot als een fontein uit haar lichaam. Hij bleef maar schieten, drie kogels per seconde, een ballet van kogels, tot de lader leeg was en zijn pistool klikte. De nacht was zo warm, dat de lucht ervan trilde. Aan de andere kant van de stad schoot een steekvlam omhoog tussen geparkeerde auto’s en met een geweldige knal spatte het Fiatje van Miss België uiteen in duizend brandende stukken. In het lokaal van de gerechtelijke politie trokken de speurders een kogelvrije vest aan. De tafel lag vol revolvers en pistolen. ‘Excuseer, ik voel mij naakt zonder mijn blaffer,’ zei Sofie Simoens. De nieuwe speurder droeg strakke jeans en cowboylaarsjes van slangenleer.

RODE ROZEN
2004, Antwerpen: Manteau, 331pag., 22cm, ISBN 90-223-1847-8, 1e druk augustus 2003
Het meisje lag aan de rand van de vijver, met haar gelaat in de modder. Nergens een spoor van bloed. Wie deze weg gebruikt, doet het uitsluitend op eigen risico stond op een bord tussen de bomen. Een dode in het lijkenhuis kreeg een erectie en de koning van de mafioski werd omvergeknald in een zijstraat van de Keyserlei, met drie schoten. Erg was dat niet, hij liep toch met de dood in zijn schoenen. Een verkrachter neuriede Kili kili watch watch in de voetgangerstunnel terwijl Fatima twee straten verder aan een lantaarnpaal bengelde, met de knoop van de Wurger van Boston om haar hals. Alle ramen in het stadhuis waren verlicht. Uit een staalgrijze hemel viel koude regen. De commissaris luisterde naar de meeuwen, die miauwden als jonge katjes. De beroemde lichtjes van de Schelde kreeg hij er gratis en voor niks bij.

DODER DAN DOOD
2004, Antwerpen: Manteau, 264pag., 22cm, ISBN 90-223-1880-X, 1e druk maart 2005
Het begon zacht te sneeuwen. De sluipschutter keek over de loop van zijn geweer naar zijn slachtoffers aan de overzijde van de straat. Een gele tweedekker cirkelde boven het sprookjeskasteel van de Nationale Bank. In de kluis lag zoveel geld, dat het pijn deed aan de ogen. Geld stinkt, zeggen de mensen. Geld is het slijk der aarde. Tweemaal flauwekul. Alle klokken bimbambeierden allemaal tegelijk en een vuurpijl met een staart van fonkelende sterren verlichtte de nachtelijke hemel. Bam-bam-bam. De kogels zinderden door de koude winterlucht en feestvierders strompelden door de sneeuw, druipend van het bloed, met hun darmen als spaghetti tussen hun vingers. Golfjes kletsen tegen het staketsel en in de bocht van de Schelde spoelde een lijk aan. Middernacht. De doodsklok luidde over de stad. Het was misdadig mooi.

BLOTER DAN BLOOT
2005, Antwerpen: Manteau, 300pag., 22cm, ISBN 90-223-1881-8, 1e druk september 2005
Bloter dan bloot is na Doder dan dood de tweede bloedstollende en filmische thriller van Stan Lauryssens over een spectaculaire overval op de Nationale Bank. Dieven zijn er vandoor met twee paletten baar geld. Wat nu? Plaats van actie is de stad aan de stroom, waar meeuwen boven de straten cirkelen, miauwend als jonge katjes, en de speurders van de Antwerpse moordbrigade—de commissaris, Sofie Simoens met haar cowboylaarsjes van slangenleer, Deridder, Tony Bambino en Vindevogel (een nieuwe speurder) met zijn jarenzeventigbril—van de ene verbazing in de andere vallen.

Waargebeurd

DALI & I
2008, Antwerpen: Manteau, 280pag., 22cm, ISBN 978-90-223-2217-8, 1e druk maart 2008
omslagontwerp: Wil Immink
Stan Lauryssens verkoopt valse schilderijen van Salvador Dali onder het motto dat kunst waard is wat de gek ervoor geeft. Hij vliegt de gevangenis in. Zodra hij uit voorarrest komt, vlucht hij halsoverkop naar een vriendin in Spanje en koopt en villa op de kale berg boven Cadaqués. Zijn enige buurman woont aan de voet van de berg. Met een fles roze champagne daalt Stan Lauryssens het pad af naar de Middellandse Zee. Een Spaanse dienstmeid opent de deur. Aan het eind van de gang zit een oude man in een rolstoel. Stan Lauryssens staat oog in oog met Salvador Dali.
Verfilmd met Al Pacino als Salvador Dali.

Links

De website van de auteur

Ezzulia : Interview